Wierum is een dorp welke het meest noordelijk is gelegen in de gemeente Noard-East Fryslân, provincie Friesland (Nederland). Het ligt ongeveer 15 kilometer boven Dokkum. Het dorp kent iets minder dan 350 inwoners en heeft ongeveer 200 woningen. Wierum ligt als het ware vastgeplakt tegen de zeedijk die in een bocht om het dorp heenloopt.
Het is redelijk bekend vanwege zijn positie als startpunt van wadlooptochten naar de Engelsmanplaat. Achter de zeedijk vindt je o.a. de kwelders, een prachtig stukje natuur. Ook weten vogelspotters deze locatie goed te vinden. Bij helder weer kun je de eilanden Ameland en Schiermonnikoog duidelijk zien liggen.
Rond Wierum wordt veel aan akkerbouw gedaan, o.a. bieten, aardappels, kool, uien en bloemen. De gezonde kleigrond is dan ook een goede basis. Mensen die willen recreëren, zullen hier zeker de rust vinden.
Er valt genoeg te bekijken, zowel in Wierum als in de wijde omtrek. Diverse mogelijkheden om te overnachten worden geboden, ook is het mogelijk om een hapje of drankje ergens te nemen.
Al lopend door het dorp Wierum tref je diverse informatie borden aan waarop een stukje over de geschiedenis is te lezen. Te midden van het huidige jachtige bestaan is Wierum een rustpunt. Hoewel natuurlijk ook hier voor de bewoners alle hedendaagse luxe aanwezig is, blijft het verleden als een sluier over het dorp heen liggen. De bevolking bestaat nog voor een deel uit de afstammelingen van de voormalige vissers en boeren, maar steeds meer mensen vinden hun weg naar dit plaatsje waar de tijd af en toe hapert, en zelfs lijkt stil te staan.
Die toestroom van import is niet altijd tot genoegen van de oorspronkelijke bewoners, die met argusogen de nieuwkomers bezien en zich soms vertwijfeld afvragen welk deel van hun erfenis nu weer zal verdwijnen.
Maar als een nieuwkomer zich schikt in de gewoontes en gebruiken die hier al eeuwen het dagelijks leven van haar ritme voorzien, zal ook voor hen dit unieke dorpje een thuis zijn.
Een bekend citaat over de dijk bij Wierum is:
Der ’t de dyk it lân omklammet lyk in
Memme-Earm har bern
(Daar waar de dijk het land omhelst gelijk een moederarm haar kind)